به گزارش تابناك اقتصادي، دكتر محسن رضايي دبير مجمع تشخيص مصلحت نظام در صفحه اينستاگرامي خود نوشت:
وقتي اطلاعات بازار سرمايه و فرصت هاي اقتصادي آن به صورت يكسان براي عامه مردم شفاف نباشد عده اندكي نوسانات را زودتر پيش بيني و رصد مي كنند، به موقع وارد بازارها مي شوند، سود هاي بادآورده را درو مي كنند و اكثريت مردمي كه ديرتر وارد مي شوند با زمينهاي سوخته مواجه مي گردند!
بنابر اطلاعات موثق بيش از ۱۵۰ نفر در كشور هستند كه متخصص چتربازي هستند اين افراد پول خود را در بانك ها و يا دارايي هاي نقد شونده نگه مي‌دارند و مي‌دانند كه هر چند سال يك بار چه فرصت‌هاي سودآوري ايجاد مي‌شود.
در مورد بورس هم طيف مذكور به خوبي پيش بيني كرده بود كه اين فرصت چه موقع در بورس رخ خواهد داد. با اين حساب پول‌هاي خود را به آن سمت بردند و برداشت سودآور و قابل توجهي در سال ۹۸ از بورس داشتند و داستان اين اواخر كه سوددهي بورس تمام شده بود و مردم عادي به سمت بورس رفتند پايان يافت.
لذا ضرورت دارد در خصوص اين نوع فعل و انفعالات مقطعي كه با خود هيجان و تبعات مختلفي به بار مي آورد به صورت جدي تصميم گيري شود.
بر اساس اين گزارش، حدود چهار ماه قبل نيز دكتر محسن رضايي در يادداشتي تحليلي با انتقاد از اقتصاد الاكلنگي اظهار داشت:
برخي دولت‌ها در ايران، اقتصاد را الاكلنگي اداره كرده اند، به نحوي كه كفه‌اي را روي زمين متوقف و كفه ديگر را تقويت كرده اند و بدين ترتيب، تعادل اقتصاد را به هم زده اند؛ يك بار به اميد كاذب گشايش بين المللي و ورود سرمايه خارجي از ناحيه مذاكرات برجام، روي توليد و سرمايه ملي مي‌نشينند و متوقفش مي‌كنند و در آن سو با سد شدن مسير نقدينگي به توليد، با هدف كنترل تورم، سرمايه ملي را با نرخ سود بالا در بانك‌ها حبس كرده، نظام بانكي را هوا مي‌كنند. نتيجه اين مي‌شود كه سيل نقدينگي سد بانك‌ها را شكسته، راهي بازار‌هاي سوداگري و سفته‌بازي چون طلا، ارز، مسكن و... مي‌شود، تورم افسار مي‌گسلد، ارزش پول ملي به سبب تضعيف توليد، تضعيف مي‌شود و سيلي به صورت اقتصاد مي‌خورد. سال ۹۶ و ۹۷ اينچنين شد.
طي ماه هاي اخير، با كاهش نرخ سود بانكي، بانك را هم به كفه توليد افزوده و زمينگير مي‌كنند تا كفه بورس به هوا رود و به سبب اين موفقيت، براي خود كف مي‌زنند؛ حال آنكه در حال تبديل نقدينگي بدون پشتوانه به سرمايه بدون پشتوانه هستند.
فرجام چنين روندي اين است كه نهايتا سرمايه تجميع شده به بانك بازگشته و حجم نقدينگي را افزايش خواهد داد. باز، پس از مدتي سد اين سرمايه انباشت شده كه مابه‌ازايي در بخش واقعي ندارد، شكسته شده، وارد بازار سفته بازي مالي و دارايي خواهد شد و داستان كاهش ارزش پول ملي تكرار خواهد يافت.
